- талша
- сын. Тіп-тік, түп-түзу біткен, сұңғақ (бой). Тым ұзын да емес, жер тапал қысқа да емес, сымға тартқандай түп-түзу, тік біткен т а л ш а бой, сандал ағашындай сұлу да сұңғақ тұлға (Ө.Қанахин, Құдірет, 80).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.